Eindelijk is de langverwachte post over Hawaii daar dan. 

Gezien we 3 weken in Hawaii hebben gezeten en 3 verschillende eilanden hebben verkend, vertel ik jullie meer over deze supercoole ervaring in 3 blogposts.

Eerst weer wat informatie, vooraleer ik jullie vertel wat we allemaal hebben gezien en gedaan. Hawaii telt in totaal ongeveer 1.360.000 inwoners en 137 eilanden. De meeste daarvan zijn echter klein en onbewoond en er zijn dan ook 8 grote eilanden, waar de meeste mensen wonen. Daarvan hebben we er dus 3 (gedeeltelijk) gezien. 

Eerst zijn we naar The Big Island geweest, het jongste eiland (ongeveer 400.000 jaar), dat nog steeds aan het groeien is door de actieve vulkanen die het eiland rijk is. Vervolgens zijn we naar Kauai gegaan, dat het oudste eiland is van de 8 grote eilanden (ongeveer 5.000.000 jaar) en bekend staat als “The Garden Island” vanwege zijn rijke natuur. Als laatste zijn we naar O’ahu gegaan, waar de meeste mensen wonen en waar ook de hoofdstad, Honolulu ligt.

Maar eerst dus The Big Island. 

Dit eiland is ook het grootste en dus was er veel te zien. We hebben een paar dagen aan de Kailua-Kona kant (links) van het eiland doorgebracht en een paar dagen aan de Hilo kant (rechts). Heel bizar, maar op die 120 kilometer afstand is er een wereld van verschil. De Kailua-Kona zijde is de kant waar je het meeste beseft dat je op een eiland zit met vulkanen. Het is er bijzonder vlak (op de vulkanen na) en je ziet zeer goed dat de grond eigenlijk gestolde lava is. De route van Kailua naar Hilo dan, is constant groene, open velden, met zeer veel mist. In Hilo voel je je precies in een regenwoud. Één en al natuuur en groen, wat natuurlijk een gevolg is van de vele regen.

We zijn begonnen in Kailua, waar we in een hostel logeerden die op 5 minuutjes van de oceaan, heel tof dus. De eerste volle dag in Kailua zijn we direct beginnen liften omdat er zo goed als geen openbaar vervoer is op het eiland en we graag wilden gaan hiken op een trail een 20-tal kilometer van waar we logeerden. Liften is hier de gewoonte en meestal heb je redelijk snel een lift te pakken. Met een paar verschillende mensen zijn we uiteindelijk aan de Captain Cook-trail geraakt, die slechts 5 mijl (8 km) lang was, maar die we serieus hebben onderschat. Het pad loopt enorm stijl naar beneden, naar het Captain Cook-monument aan de Kealakekua Bay, één van de beste plaatsen in Hawaii om te snorkelen. Superleuk om naar beneden te wandelen en om te snorkelen, en natuurlijk ook magnifiek mooi, maar de tocht naar boven was toch iets anders. In Hawaii is het sowieso al super warm en als je dan ook nog eens op gestolde lava loopt, wordt het dubbel zo warm. Ongeveer halverwege de wandeling beseften we dat een pet hier wel van pas zou komen. Uiteindelijk zijn we na een moeilijke en vermoeiende wandeling toch boven geraakt en waren we zeer blij dat we het gedaan hadden.

De volgende dag besloten we het iets rustiger aan te doen en eens naar een nationaal historisch park te gaan, waar een muur uit de 16^de en een tempel uit de 17^de eeuw staan, zeer oud dus voor dit continent. Het park bleek echter niet supergroot te zijn, maar was wel eens mooi om in te wandelen. Daarna hebben we nog wat gesnorkeld in de baai naast het park, die erom bekend staat een rustplaats te zijn voor zeeschildpadden. We hebben geluk gehad en een grote schildpad kunnen spotten.

De daaropvolgende dag wilden we eigenlijk gaan wandelen in een natuurpark, maar zelf met de hulp van de dame die ons oppikte tijdens het liften en de politie, konden we dit park niet vinden en zijn we dus maar gewoon op het strand gaan liggen met de Canadese dame in kwestie. We hadden die ochtend al veel rondgelopen in het dorpje waar we verbleven, dus een middagje rust kon er wel vanaf.

Toen was het tijd om de andere kant van het eiland eens te gaan verkennen. Tijdens een 3 uur durende busrit met de meest onvriendelijk buschauffeur ooit hebben we supercoole landschappen gezien, die mij een beetje deden denken aan het beeld dat ik heb van veel Aziatische landen (Vietnam en zo). Groene velden en veel mist. Goed aangekomen in Hilo, en alweer in een hostel die op 5 minuutjes van de oceaan lag. Direct besloten op pad te gaan en eens de beroemde Akaka Falls te gaan bekijken. Gelift tot in het dorpje voor de watervallen en dan te voet verder gegaan. We wisten echter niet dat het 5 kilometer omhoog was alvorens we daar zouden aankomen. De watervallen bleken uiteindelijk de lange wandeling meer dan waard te zijn en dus besloten we ook diezelfde weg terug te voet te bewandelen.

Volgende activiteit in Hilo was de Waipio Valley. Zoals jullie kunnen zien (en zoals de naam zegt) een heel erg mooie vallei, die in de oceaan uitkomt. Waarschijnlijk de steilste baan die ik ooit heb bewandeld, maar zeker de moeite waard.

Zoals ik al heb gezegd, zijn er vulkanen op the Big Island, zowel actieve, als slapende. Het National Volcanoes Park was dan ook een must op de lijst van activiteiten. Het beeld dat wij hebben van Hawaii is dat het er altijd mooi weer is. Daarom vertrokken we ook om 5u ’s ochtends (we wilden de zon zien opkomen) in short en topje (Stijn niet in een topje) naar de vulkanen. Bleek het daar super mistig te zijn en te regenen. Aangenaam was anders, daarom hebben we er ‘maar’ een uur of 3 rondgelopen. We zijn een andere keer terug gegaan en toen hadden we veel meer geluk met het weer en hebben we ook veel meer kunnen zien. Mijn vocabularium is niet uitgebreid genoeg om te beschrijven hoe machtig en indrukwekkend dit allemaal was, dus laat ik de foto’s voor zich spreken.

Het voordeel van in een hostel te zitten is natuurlijk de prijs, maar ook het feit dat je omringd bent door medereizigers en af en toe heb je geluk en kan je eens mee met de auto met iemand. Zo zijn we op een avond kunnen gaan kijken naar de sterren, boven op de Mauna Kea, één van de vulkanen. Daar is een astrologisch centrum waar ze iedere avond telescopen zetten, zodat je de sterren en planeten beter kan bekijken.

Daarna zijn we nog een dagje terug naar Kailua-Kona gegaan, omdat ons vliegtuig naar Kauai vandaar vertrok.

Hieronder nog wat sfeerbeelden van het paradijselijke Hawaii!

Bedankt voor het lezen en tot de volgende post over Kauai!

San Francisco

Hallo hallo!

Vandaag gaat het over San Francisco, de stad die bekend staat om zijn steile heuvels, zijn frisse zomers en de cable carts. De meesten onder jullie weten meer dan genoeg over San Francisco, dus begin ik direct met ons reisverslag.

We moesten maar 2 uur vliegen en dus waren we midden op de dag al in deze drukke stad. Dat was een hele verandering na het rustige Portland. De hostel zonder al te veel problemen gevonden, maar wel ietwat verwonderd over de ligging en de staat ervan. Zoals jullie kunnen zien, is de locatie niet alles (precies zo een steegje waar in de films mensen vermoord of beroofd worden) en de binnenkant stelde ook tamelijk teleur, maar we klagen niet, we hadden een dak boven ons hoofd, een bed om in te slapen en gratis ontbijt! Gewoon een beetje rondgelopen en de nieuwe stad bewonderd.

De volgende dag besloten we de echte toerist uit te hangen en de cable cart naar Fisherman’s Wharf te nemen, waar we een tijdje hebben rondgewandeld. We dachten dat het altijd mooi weer en warm is in San Francisco (het is ten slotte Californië), maar niets bleek minder waar. De zon scheen zeer zeker, maar warm was toch anders. Dan eerst maar terug naar de hostel voor warmere kledij, alvorens onze voettocht naar de wereldberoemde Golden Gate Bridge te starten. Mooie wandeltocht naar daar, deel naar het strand, met een zeer indrukwekkend zicht onderaan de brug. Dan ook eens op de immense brug gaan wandelen, onder andere om te genieten van het uitzicht op San Francisco.

De volgende dag wilden we naar Alcatraz gaan, maar alle tickets voor die dag waren al uitverkocht, dus besloten we de dag erop te gaan. Dan maar de tram naar de Castro genomen (mensen die de film “Milk” met Sean Penn hebben gezien, zullen dit wel kennen) en daar een tijdje rondgelopen. Supermooie en gezellige buurt en we hebben er fantastisch lekker gegeten. Dan nog wat verder rondgelopen door andere buurten en uiteindelijk terug in de hostel beland.

De volgende ochtend zijn we dus met de eerste boot naar Alcatraz vertrokken. Indrukwekkend om te zien, en zeer interessant om de audio-tour te volgen. Natuurlijk wel enorm veel toeristen, dus na een tijdje hadden we het ook wel gehad. De boot dan terug genomen en naar het Golden Gate Park gegaan. We hadden verwacht dat het een beetje zoals Stanley Park zou zijn, in Vancouver, gezien het ongeveer even groot was, maar dat bleek niet echt het geval te zijn. Er loopt een gigantisch drukke baan kriskras door het park, wat natuurlijk wel een beetje jammer is. Desalniettemin is het een mooi park en is het eens de moeite om er naartoe te gaan, ook al is het maar omdat het juist naast de oceaan ligt.

San Francisco is een hele mooie stad, met heel veel interessante en speciale mensen, maar op dat moment had ik het een beetje gehad met drukke steden en was het dus misschien niet het ideale moment om daar te zijn. Het is toch wel zeker ook één van de interessantere Amerikaanse steden, denk ik.
We hebben er gewoon zwaar de toerist uitgehangen, iets wat niet altijd van onze gewoonte is, maar het mocht ook wel eens.

Volgende keer vertel ik jullie meer over onze avonturen in de verste tijdzone waar ik ooit ben geweest, Hawaii!

Bedankt voor het lezen en tot de volgende!