We hebben nog altijd goed internet en ik heb jullie veel te
vertellen over onze job, dus hier ga ik alweer!
Zoals jullie ondertussen al weten, zijn Sheila en ik nu
appelplukkers. Het leek mij een bijzonder leuke job, constant in de gezonde
Nieuw Zeelandse lucht, het zonnetje op ons vel, zodat we een gezond kleurtje
krijgen en gratis appels à volonté. Ik zat er niet naast met al deze positieve
dingen. Maar daarnaast is het een bijzonder harde job. De appelzak die je
krijgt, kan tot 100 appels van gemiddelde grootte bevatten, en dus rond de 20
kilo wegen. Je moet daarmee op en van ladders, want het zijn soms hoge bomen,
en de bedoeling is om zoveel mogelijk “bins” vol te krijgen op 1 dag. Zo’n bin
bevat 400 à 500 kilo appels. Sheila en ik vullen meestal samen die bins, en ons
beste tot nu toe was 5 op 1 dag. Sommige ervaren appelplukkers doen er 6 per
persoon per dag. Daar zijn we dus lang nog niet.
We zitten in een team van ongeveer 20 mensen, en daar zitten
veel interessante types tussen. 1 van mijn collega’s, Chris, heeft een
bijzondere tattoo in zijn nek. Het is een afbeelding van een man die uit de
gevangenis breekt, met daaronder het opschrift: Freedom. Fuck the Police. Ik
heb nog geen tijd gehad om de rest van zijn tattoo’s te bestuderen, en dat zal
ook niet meer lukken, gezien hij niet meer naar het werk komt. Voor en achter
hem gesproken, het is een vriendelijke man.
Bijna iedereen is heel vriendelijk, en samen met een Frans koppel, zijn we de enige niet Nieuw Zeelanders.
We beginnen meestal om 7u30 en het is een 20tal minuten
rijden, dus het is vroeg opstaan, maar voorlopig lukt dat nog. Omdat we
momenteel tussen het rijpen van verschillende appelsoorten in zitten, hebben ze
ons ook al pruimen laten plukken en brandhout laten verzamelen. Dat laatste was
vrij zwaar werk, gezien het stukken hout waren van 1 meter tot 1,5 meter, van
oude appelbomen. Maar zo houden ze ons bezig en kunnen we blijven werken, dus
dat is positief.
Nieuw Zeeland is op verschillende vlakken een klein beetje
achter op de rest van de Westerse wereld en seksisme is 1 van die dingen waar
ze nog niet helemaal over zijn. We zijn in totaal met 4 meisjes en vooral de
oude garde (tractorbestuurders bijvoorbeeld) zijn van mening dat dit geen
vrouwenwerk is. Maar bon, we staan ons mannetje wel!
Zo, dat was een korte werk update, volgende keer meer reisverhalen.
En natuurlijk kan een foto van de werkoutfit niet ontbreken:
Wow, ok ja das ZWAAR werken :o Jullie moeten ondertussen toch wel een enorme conditie hebben en getraind zijn. Tot hoe laat moeten jullie dan werken?
BeantwoordenVerwijderenLiever met bootjes varen dan appelen plukken ... daar ben ik nu wel van overtuigd. Say hi to Sheila
BeantwoordenVerwijderen