Welkom terug bij een nieuwe blogpost! Deze keer gaat het
over het wonderlijke Lake Tekapo, de machtige Mount Cook en het historische
Oamaru. Daar waren we zo’n 2 maanden geleden, vooraleer we met onze bloemenjob
begonnen.
Lake Tekapo, een meer 700 meter boven de zeespiegel en 1 van de beste plaatsen in Nieuw Zeeland
om de sterren te zien (overal in NZ is
sowieso al beter dan Europa). We zijn er 1 nachtje blijven slapen (er is niet
zoveel te doen, behalve naar het meer gaan kijken en het is er duur) en hebben
genoten van een zonsondergang achter de bergen.
Dit kerkje zou zogezegd het meest gefotografeerde in NZ
zijn, vanwege de spectaculaire locatie.
Spectaculaire uitzichten vanop het observatorium.
Zonsondergang.
Mount Cook (Aoraki in Maori) is de hoogste berg in Nieuw
Zeeland met 3.724 meter. De berg ligt in de Zuidelijke Alpen en is zeer
populair bij bergklimmers. Het weer kan er snel veranderen, en dat zorgt voor
gevaarlijk klimmen; vorige week nog kwam een ervaren klimmer er om het leven.
Wij zijn gewoon van Lake Tekapo naar daar gereden om de berg van iets
dichterbij te bekijken. Toen we nog vrij ver waren zag het weer er fantastisch
uit en hadden we perfect zicht op Aoraki, maar eenmaal in het dorpje aan de
voet, konden we de berg niet meer zien door het slechte (en zeer winderige)
weer.
Fantastisch bezoekerscentrum, met veel informatie, een
kleine giftshop en dit ongelooflijke uitzicht.
Aoraki verdwijnt langzaamaan voor onze ogen.
Natuurlijk konden we niet gewoon rondrijden en wilden we
onze benen eens strekken. We hebben een kleine (30 minuutjes) wandeling gemaakt
naar de Blue Lakes (die vroeger blauw waren, maar nu groen zijn) en naar een
uitzichtpunt voor de Tasman Glacier.
Jammergenoeg konden we de gletsjer niet zien, door de
wolken.
Een laatste zicht op de bergen.
We waren van plan een dag of 3 in Oamaru te blijven, en
daarna op zoek te gaan naar een nieuwe job, maar we zijn uiteindelijk 2 weken
blijven plakken. Er wonen zo’n 13.000 mensen en het is vooral bekend om zijn
historische gebouwen en 2 pinguïn-kolonies (geeloogpinguïn en kleine blauwe
pinguïn).
We zijn natuurlijk meerdere keren gaan kijken naar de
pinguïns, en ik heb enkele foto’s en filmpjes (zet best het geluid af, het is
nogal winderig). Geeloogpinguïns zijn een bedreigde diersoort (er zijn er maar
4000) en komen enkel in Nieuw Zeeland voor, op het Zuideiland, Stewart Island,
Auckland Island en de Campbell Islands. Ze zijn de 4de grootste
pinguïn, 62 tot 79 cm hoog, en kunnen tot 20 jaar oud worden.
Het historische centrum.
In Nieuw Zeeland zijn ze zot van ‘pie’ (=taart), ongeveer zo
groot als je hand, rond en bijna altijd hartig. Enkele voorbeelden: steak en
kaas, kip en groenten, paddestoel en saus… Op sommige plaatsen kan je ook wat
specialere pies krijgen, zoals in deze Nederlandse artisanale bakkerij (prei,
broccoli en aardappel, curry, butter chicken…). Verrukkelijk.
We gaan natuurlijk al eens graag op het strand wandelen, en
in Nieuw Zeeland kom je nooit ver zonder wat maritiem leven te zien.
De Moeraki Boulders dan. Ik moet zeggen dat ik daar zeer van
onder de indruk was. Dat specifieke strand ligt gewoon vol perfecte ronde
rotsen. Ongeloofelijk.
Niet zo gemakkelijk om erop te geraken.
Deze spectaculaire rotsen begonnen zich 55 miljoen jaar (!)
geleden te vormen. Ik zal jullie niet vervelen met het hoe en wat, maar voor de
geïnteresseerden: http://www.kuriositas.com/2010/09/mysterious-moeraki-boulders.html
De pinguïns.
Zo, sindsdien hebben we bijna exclusief gewerkt, dus nu ben
ik min of meer up to date met de blog, oef!
Bedankt voor het lezen en jullie geduld, en tot snel!
xxx van je trouwste bloglezer :-)
BeantwoordenVerwijderen