Hello again beste vrienden!
We zijn eindelijk terug in Montréal, dus vertel ik jullie
nog wat over de rest van onze trip!
Vanuit Toronto zijn we dus direct vertrokken naar Ottawa, de
hoofdstad van dit mooie land. De busrit daar naar toe was veel leuker dan die
van Montréal naar Toronto, omdat we niet langs de autosnelweg zijn gereden,
maar via een weg in het bos, waarbij we een paar kleine dorpjes zijn
gepasseerd.
Eenmaal aangekomen zag Ottawa er iets kleiner uit dan verwacht (we kwamen natuurlijk juist uit de grootste stad van Canada), maar wel heel gezellig. Dan te voet op zoek gegaan naar de hostel, die niet moeilijk te vinden was, gezien Ottawa echt niet zo groot is (iets meer dan 800.000 inwoners).
De hostel was de coolste waar ik ooit ben geweest. Het noemt de HI Ottawa Jail en het is effectief een oude gevangenis, die helemaal gerenoveerd is. Maar je slaapt en doucht dus echt in oude gevangeniscellen.
Eenmaal aangekomen zag Ottawa er iets kleiner uit dan verwacht (we kwamen natuurlijk juist uit de grootste stad van Canada), maar wel heel gezellig. Dan te voet op zoek gegaan naar de hostel, die niet moeilijk te vinden was, gezien Ottawa echt niet zo groot is (iets meer dan 800.000 inwoners).
De hostel was de coolste waar ik ooit ben geweest. Het noemt de HI Ottawa Jail en het is effectief een oude gevangenis, die helemaal gerenoveerd is. Maar je slaapt en doucht dus echt in oude gevangeniscellen.
Gezien we pas tegen 16u zijn aangekomen in de hostel, konden we niet meer veel
bezoeken en hebben dus gewoon een beetje rondgelopen in de buurt van de mooie
gebouwen en langs het water. ’s Avonds zijn we dan iets gaan eten in een 50’s
style diner (zoals in de films!) en zijn we op het gemak iets gaan drinken (op
het gemak inderdaad, want Ottawa is not the place to be om te feesten).
De volgende dag zijn we vroeg opgestaan omdat 3 musea wilden
bezoeken die op maandag gesloten waren. Om 8u30 waren we al op pad om op tijd
aan het eerste museum te staan. Dat was het War Museum, met exposities over de
War of 1812 (tot dan toe nog nooit van gehoord), de 1ste en 2de
wereldoorlog, de koude oorlog… Zeer
vreemd trouwens om over de Wereldoorlogen te lezen vanuit het Canadese
perspectief. (foto museum)
Het volgende museum was het Museum of Nature, met dinosaurussen, opgezette dieren (grizzlyberen, wolven, bizons…), een volledig skelet van een walvis, maar waar het jammergenoeg superdruk was, waardoor we niet heel erg lang zijn gebleven.
Laatste museum van de dag was de National Gallery of Canada dat een bijzonder mooi gebouw is, zowel buiten als binnen.
Vervolgens zijn we terug gegaan naar de hostel, want we waren een beetje moe van al het rondlopen en te weinig slapen! Terug bij de Zak’s gaan eten ’s avonds (op veel plaatsen kan je trouwens de hele dag ontbijten, supercool is dat) en daarna terug naar de hostel om een filmpje te kijken. Ottawa is een mooie stad en op cultureel vlak valt er veel te zien, maar buiten musea bezoeken, kan je er niet zo heel veel doen.
De volgende dag zijn we weer vol nieuwe energie verder op
avontuur (uhum) gegaan in de saaiste hoofdstad ter wereld. Het parlementsgebouw
schijnt magnifiek te zijn vanbinnen, maar jammergenoeg kunnen we dat niet
bevestigen, noch ontkennen, gezien we niet binnen mochten omdat er een
buitenlandse delegatie op bezoek was. (foto vanbuiten)
Vervolgens zijn we verder gewandeld naar het Museum of
Civilisation dat aan de andere kant van de rivier ligt, in de provincie Québec
dus ipv Ontario (wel nog steeds in Ottawa). Vanaf die kant heb je een prachtig
zicht op Parliament Hill, de rivier en de kleurrijke bomen.
Dat museum was het leukste en interessantste van allemaal.
Er is een heel dorp binnenin om de historie van Canada uit te leggen, er staan
gigantische totempalen, er is een expositie over de Maya’s, één (iets minder
interessante) expositie over de Canadese post… Het gebouw zelf is vanbinnen ook
weer schitterend. (foto’s)
Laatste stop van de dag was het Canadese hooggerechtshof
waar we een rondleiding hebben gekregen met een paar mensen, waaronder 2
Hollanders (ongeloofelijk hoeveel Hollanders en Duitsers we hier al zijn
tegengekomen). Daarna huiswaarts gekeerd, waar we de onze kleren hebben
gewassen en onze valies hebben gemaakt voor de volgende dag!
Weer vroeg opgestaan om te vertrekkan naar Québec City! Daar
binnenrijden is magnifiek, langs de superbrede St Lawrence rivier. De stad ziet
er enorm Europees (halleluja) uit, wat een zeer leuke verandering is, na al die
(ze horen het hier niet graag, maar toch is het zo) Amerikaanse steden.
Ingecheckt in de hostel en daarna langs de muren van de enige ommuurde stad in
heel Noord-Amerika gelopen. ’s Avonds is dat nog mooier dan overdag, met al die
lichtjes en strategisch verlichte gebouwen en de rivier.
De volgende dag weer vroeg opgestaan om weer zoveel mogelijk
te zien, te beginnen bij de Marché Vieux Port, een gezellig overdekt marktje, waar
we in 5 minuten door waren gewandeld. Daarna zijn we verdergegaan naar Chateau
de Frontenac, een mooi hotel, dat het meest gefotografeerde ter wereld schijnt
te zijn. De volgende halte was l’Observatoire du Capital, dat 221 meter hoog is
en waar je weer prachtige uitzichten hebt over Québec en omstreken.
Daarna hebben we een beetje rondgelopen in Vieux Québec, in
een paar winkeltjes binnen geweest, de kathedraal gaan bezoeken (kleinste
kathedraal die ik ooit heb gezien, maar wel mooi). Daarna hebben we een
rondleiding gekregen in het parlementsgebouw van de provincie Québec, wat
verrassend interessant en verstaanbaar bleek te zijn (het Frans van hier klinkt
verschrikkelijk en is heel vaak onverstaanbaar). Vb: midi trente wordt hier
uitgesproken als ‘miets trant’, poutine wordt ‘poetsien’. Verschrikkelijk.
Daarna vergingen we van de honger en hebben we besloten
eindelijk eens de lokale specialiteit te proberen, de befaamde poutine. Dat
zijn frietjes met stukjes kaas en een stoverij-achtige saus (bijlange niet zo
lekker als stoverij natuurlijk). De smaak is beter dan het uitzicht, maar het
is toch niet één van mijn favoriete gerechten en zal dat ook nooit worden!
’s Avonds zijn we gaan kijken naar de beste band ter wereld
(sorry Florence), the XX. We hadden ze gezien op Sziget (festival in
Hongarije), maar in een kleine zaal (900 man) waren ze nog adembenemder.
De laatste volle dag in Québec dachten we alles gezien te
hebben en daarom hebben we beslist eens naar de overkant van de rivier te gaan,
naar Lévis, waar we volgens mijn boek konden rollerbladen of fietsen, wat
jammergenoeg niet het geval was, gezien het toerismekantoor gesloten was. We
hebben daar wel eventjes rondgelopen en iets gegeten, maar we waren er ook weer
snel door. ’s Middags dan maar een beetje rondgewandeld buiten het centrum van
Québec, in soort park en dan een beetje koffie gaan drinken in één van de vele
koffiehuizen die Canada rijk is.
De volgende dag ’s ochtends de bus genomen omdat we nog op
zoek moesten naar een Halloweenkostuum (zoals eerder vermeld, a very big deal
hier), maar dat is voor een volgende post! Merci voor het lezen en tot
binnenkort!