Donderdag was de eerste officiële dag in ons appartement! We hebben zelf wel de bedden, tafels en bureaustoelen in mekaar moeten steken, maar dat geeft een beetje extra charme aan “ons” appartement. ’s Avonds zijn we gaan eten met Valerie, een Belgische die we via-via hebben leren kennen. Zij woont al een jaar of 4 in Montréal en is getrouwd met een Peruviaans Canadese kunstenaar, Chris (http://www.positivecreations.ca/art/). We zijn gaan eten in een vegetarisch-veganistisch restaurant, wat volledig bij hen past. Daarna zijn we nog iets mee gaan drinken in hun huis, dat enorm kleurrijk en artistiek is. In de gang hangen allemaal skateboards aan de muur die Chris ontworpen heeft, de wc hangt vol postkaartjes van over heel de wereld en elke kamer is in een ander kleur geschilderd. Het is een enorm gezellig huis en het doet een beetje hippie-achtig aan. Supersympathieke mensen, die ons zoveel mogelijk van Montréal willen tonen.

Vrijdag zijn er een paar mogelijk roommates het appartement komen bezoeken (een stuk of 5 mensen, allemaal uit Frankrijk). We krijgen er dus 2 franse roomies bij, iets wat zeer goed zal zijn voor ons Frans. Van de plaatselijke bevolking zullen we alleszins geen Frans bijleren, gezien ze 90% van de keren vrij onverstaanbaar zijn. Gelukkige spreken de meesten ook Engels, dus kunnen we ons wel verstaanbaar maken.
’s Middags zijn we dan voor het eerst op zoek gegaan naar betaalbaar voedsel, gezien we afgelopen dagen geleefd hadden op koffie, pizza en quiche. Een van de eerste winkels die we vonden was Dollarama, een keten die, je raadt het al, dingen verkoopt aan 1 Dollar. Maar niets is minder waar. Op de meeste producten in Canada (kledij, decoratie, eten op restaurant of in Starbucks) staat de btw niet vermeld. Ondertussen zijn we dat al min of meer gewoon, maar het komt er dus op neer dat je nooit precies weet hoeveel je zal betalen als je aan de kassa komt.  Op restaurant komt er behalve de btw ook nog bij dat je de ober 15% fooi moet geven, iets wat we ook eerst niet wisten en wat soms tot ongemakkelijke situaties kan leiden.
Zoals jullie trouwens allemaal vorige keer konden lezen, heb ik mijn haar laten knippen. Toen ik dat vertelde aan Valerie zei ze dat het best was dat ik niet terug ging naar hetzelfde kapsalon volgende keer. Ik heb geen fooi gegeven (ik wist ook helemaal niet dat dat de bedoeling was) en het zou kunnen dat ze de volgende keer mijn haar niet zo mooi zullen knippen.

Maar dus, de supermarktenzoektocht! In Dollarama zijn het vooral prutsjes en versieringen, al zijn er ook etenswaren te vinden. Daarna nog een supermarkt gedaan, superduur natuurlijk, geen enkele literfles water onder de 1 dollar en melk kost hier ook meer dan 1,50 dollar. Daarna nog wat ‘pharmacies’ (zoals het woord zegt, apotheken, die ook snoep en cornflakes verkopen) gedaan, maar die verkopen geen vers eten. Dan wat verder gelopen en uiteindelijk een grote supermarkt gevonden op een 15-tal minuten stappen van ons appartement. Alles is er nog altijd zeer duur, deftig brood vind je hier niet onder de 4 dollar, maar er is wel een ruime keuze en als je echt goed uitkijkt, vind je wel betaalbaar gerief.

Vrijdagavond zijn we naar een expositie geweest van Chris, hij maakt echt supercoole werken. Hij wordt af en toe gevraagd door restaurants of buurtbewoners om een kaal stuk muur met graffiti te bespuiten, hij maakt zeer kleurrijke en vrolijke werken, ik zal zeker eens een foto van zijn muurschilderingen op de blog plaatsen.

Zondag zijn we om 14u gaan ontbijten met Chris en Valerie, iets wat hier vaak gedaan wordt. Daarna zijn we met Valerie naar de Mont-Royal geweest, het plaatselijke ‘park’, al is het een berg. Aan de voet van de berg is er iedere zondag vanalles te doen. Een heleboel mensen zitten er samen muziek te spelen met djembés, drums, saxofonen. Daar rond staan mensen mee te bewegen of gewoon te luisteren en te praten. Er zijn ook mensen die kettingkjes, armbanden, mutsen.. verkopen. Een beetje verder vindt je een heleboel mensen die aan het koorddansen zijn (zowel experts die zotte trucs doen, als beginners die, ondanks heel veel moeite, toch meestal van het touw vallen), daartegenover zijn er ook een paar mensen die gevechten nabootsen met plastieke zwaarden. Dan rondom de berg naar de top gewandeld, is precies alsof je in een bos wandelt. Heel veel families, lopers, fietsers en toeristen tegengekomen op weg naar boven. Eenmaal bovenaan de berg, heb je een ongeloofelijk zicht over heel Montréal en veel veel verder. Het is echt indrukwekkend. Jammergenoeg had ik mijn camera niet bij, dus zal ik nog eens gaan (ging ik sowieso doen) om foto’s te trekken.

Maandag zijn we op zoek gegaan naar de Marché Jean Talon, omdat we daar veel goeds over hadden gehoord. 

Natuurlijk hadden we niet het precieze adres opgezocht, dus heeft het ons 2 uur geduurd voor we de markt hebben gevonden, maar we zijn onderweg ook wel interessante winkels tegengekomen. Uiteindelijk zaten we dan toch goed en bleek Jean Talon een grote dagelijkse versmarkt te zijn, waar boeren uit de buurt hun groenten en fruit komen verkopen. Enorm veel verse dingen, kraampjes met kaas, kraampjes die worst op een stokje verkopen, ijsjes, oesters, pompoenen (al dan niet versierd, gezien het bijna Halloween is, a very big deal trouwens in Canada), 

 maple-sirup (het nationale product), 

honing… enfin, alles wat er meestel op een versmarkt wordt verkocht.Gezien we zo lang hebben gewandeld hadden we natuurlijk grote honger en gezien we blijkbaar in Little Italy zaten, zijn we naar een Italiaanse traiteur gegaan, waar ik werkelijk de beste pizza ooit heb gegeten. Serieus. Ik waande mij zo eventjes in Italie!

Sinds woensdag hebben nu ook eindelijk een Canades rekening, zelfs helemaal gratis en voor niets het eerste jaar, wat redelijk uitzonderlijk is in Canada, gezien het meestal rond de 15 dollar per maand kost om onbeperkt transacties te doen.’s Middags zijn we dan een beetje de lift gaan nemen in hotels (Hilton, Fairmont, Delta...) om een mooi uitzicht over Montréal te vinden, wat ook vrij goed gelukt is!

Tot zover de updates van de laatste dagen, tot volgende keer, beste lezers!