Paihia

Vooraleer we beginnen te werken, willen we eerst een klein beetje zien wat Nieuw Zeeland te bieden heeft. Daarom besloten we naar het noorden van het Noordeiland te rijden met onze fantastische auto. Eerste bestemming in het noorden was voor ons Paihia, een klein (1800 inwoners) toeristisch dorp dat voor de Bay of Islands ligt. Bay of Islands, zoals het zegt, is een baai vol kleine eilandjes (ongeveer 150). Appelblauwzeegroen water, overal groene jungle, parelwit zand en een stralende zon.

Maar voor we daar toekwamen, moesten we natuurlijk eerst weggeraken uit Auckland. Sheila had nog nooit aan de linkerkant van de weg gereden én met een stuur aan de rechterkant van de auto, dus in het begin was het nog allemaal een beetje aanpassen. Hoe verder weg van Auckland echter, hoe kleiner de weg. En daarmee bedoel ik dat de autostrade of de highway hier maar 2 banen heeft, 1 voor elke richting. Heel aangenaam om op te rijden en veel minder druk dan een gewone autostrade. Ik vond Auckland al groen, maar dat was niets vergeleken met wat we buiten de stad te zien kregen. Overal waar je kijkt, zie je heuvels, bomen, gras, meren, koeien, schapen en blauwe lucht. En het stopt maar niet. Onze rit van Auckland naar Paihia was ongeveer 250 kilometer, en het was voor mij 250 kilometer lang genieten.

Onderweg zijn we een paar keer gestopt en één van die stops was de Piroa Falls. Watervallen op 6 kilometer van de autosnelweg. Dit was onze eerste kennismaking met de zijwegen van Nieuw Zeeland. Nieuw Zeeland is een bijzonder groot land en heeft heel veel wegen, en vele daarvan zijn niet geasfalteerd. De weg naar de watervallen was dus 1 van deze kiezelwegen. Het gaat een stuk trager en de auto wordt en niet schoner van, maar het voelt wel heel avontuurlijk aan. Dat gevoel wordt nog eens aangesterkt als je omringd bent door natuur en als je geen mens of auto tegenkomt.

Na een paar uur zijn we dan eindelijk aangekomen in Paihia. Het was iets later in de middag, maar de zon scheen nog volop en er waren verschillende wandelingen, dus besloten we direct in Paihia rond te lopen. Sheila was hier 3 jaar geleden al eens geweest en herinnerde zich vaag een heuvel met een prachtig uitzicht over de Bay of Islands. Dat hebben we de eerste dag niet gevonden, maar we konden toch niet klagen qua panorama.

De 2^de dag zijn we naar de Haruru Falls gegaan, kleine watervallen in Waitangi, een dorpje naast Paihia. Het was een kleine hike, 5 kilometer heen, 5 kilometer terug, maar de zon brande hard. De natuur was prachtig, overal een overvloed aan verschillende planten, bomen, bloemen en vogels (en gelukkig niet te veel insecten). We hebben onder andere op een soort staketsel (het Engelse woord is “boardwalk”, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen) door de mangrove gewandeld, en dan een tijd lang, door het bos, naast de rivier. Een pauze in de schaduw aan de bovenkant van de watervallen deed deugd!

Ons oorspronkelijke plan was om daarna te gaan kajakken, maar de zon scheen heel hard, en je verbrandt hier sowieso al sneller, dus besloten we nog een kleine hike te doen. We hadden eindelijk het uitzichtpunt waar Sheila het over had gevonden en zijn daar naartoe gegaan. Zoals jullie kunnen zien, ontbrak het niet aan mooie beelden.

En toen zat onze korte vakantie in Paihia erop en was het alweer tijd voor een nieuwe bestemming! Volgende keer zal ik het hebben over Ahipara en the Far North, het meest Noordelijke deel van Nieuw Zeeland.