Autorit van Napier naar Auckland.

Ik weet dat ik nog steeds een beetje achter ben met de blogposts, maar ik kom ooit nog aan wat we momenteel zien en doen.

Zoals jullie weten, zijn we in mei naar Kauai gegaan. De dag voor we vertrokken vanuit Auckland, zijn we van Napier naar de hoofdstad gereden, een rit van zo’n 415 km. De meeste autoritten in Nieuw Zeeland zijn op zich vrij indrukwekkend door al de spectaculaire uitzichten, maar we besloten om van meer dan enkel de uitzichten te genieten en af en toe eens te stoppen.

Jullie weten al dat de streek rond Taupo bekend staat om zijn geothermische activiteiten, maar rond de stad Rotorua (70.400 inwoners) vindt je de meest dynamische thermische activiteiten. Het is één van de meest populaire steden in Nieuw Zeeland, met jaarlijks zo’n 3 miljoen toeristen die gaan kijken naar geysers, stoombaden en explosieve modderbaden. Zo’n modderbad is best wel boeiend om een tijdje naar te kijken. Dit was een geothermisch gebied, een paar kilometer buiten Rotorua.

Jammergenoeg stinkt Rotorua constant naar rotte eieren, dankzij de geothermische acitiveit. Het park in de stad, bijvoorbeeld, is grotendeels gevuld met poelen kokend water en stoom die uit verschillende holtes in de aarde naar boven komt. Indrukwekkend en vrij bizar om dat te zien, midden in de stad, maar niet bijzonder welriekend. We besloten om hier niet te lang te blijven, omdat er naast geothermische acitiviteit niet bijzonder veel te zien of te doen is. Bijnamen voor deze stad zijn trouwens “Sulphur City” en “Rotovegas”, respectievelijk vanwege de geur en het uitbuiten van toerisme.

Onze volgende stop was Hamilton, 2 uur ten zuiden van Auckland met een populatie van 206.400 inwoners. De stad zelf hebben we echter nooit gezien, omdat we een paar uur in de botanische tuinen hebben rondgewandeld, aangeraden door de Lonely Planet. Ik ben nooit een grote fan geweest van botanische tuinen, of tuinen in het algemeen. Deze tuinen echter hebben mijn interesse doen aanwakkeren. De tuinen zijn verspreid over 50 hectare en je vindt er werkelijk vanalles. Ik neem jullie eventjes door enkele dingen die we hebben gezien.

Een voorbeeld van een Japanse tuin van de 14^e tot 16^e eeuw, uit de Muromachi periode.

Een interpretatie van een Chinese 10^e tot 12^e eeuw Sung Dynastie tuin.

Een 16^e-17^e eeuwse Indische Char Bangh tuin, met kleine Taj Mahal.

Een interpretatie van een 15^e-16^e eeuwse Italiaanse Renaissance tuin.

Een Te Parapara tuin, of een soort typisch eigendom van de Maori, met wat molshopen lijken. Het zijn in feite hopen waar ze Kumara in kweekten, een grote, zoete, oranje aardappel, die ze hier steeds in de supermarkt hebben.

Een tropsiche tuin.

Er waren ook nog een Engelse bloementuin, een modernistische Noord-Amerikaanse tuin, een Tudor-tuin, een tuin met culinaire, cosmetische en medische kruiden, enz. Echt een aanrader voor allen die zich ooit in de buurt van Hamilton bevinden.

En toen was het tijd om naar de luchthaven te rijden!

Volgende keer zal ik het hebben over onze toch naar het Zuideiland, de grote oversteek.