maandag 6 oktober 2014

Golden Bay, deel 1

Na ons avontuur in Abel Tasman, besloten we door te rijden naar de Golden Bay, waar het andere eind van de Abel Tasman Coast Track ligt.



Gezien we hier een week hebben doorgebracht, heb ik besloten om 2 blogposts te doen, omdat er te veel foto’s zijn en er te veel te vertellen valt over de dingen die we hebben gezien.

De Te Waikoropupu Springs, of Pupu Spring om het iets gemakkelijker te maken, is het op 1 na helderste zoetwater in de wereld (Blue Lake in Nelson National Park is het helderste). De bron bestaat uit 1 hoofdbron (the Main Spring) en een groep van 12 bronnen (Fish Creek Springs) en er komt 14.000 liter water per seconde (!) naar boven. Dat zou genoeg zijn om een stad de grootte van Boston te voorzien van water. Alle contact met het water is verboden, omdat de bron van spiritueel belang is voor de Maori.


Je kan het water gewoon zien bubbelen, omdat er zoveel naar boven komt.


De waterkwaliteit is al 22 jaar stabiel en het water heeft een temperatuur van 11,7° Celsius. Gezien het water uit verschillende bronnen komt, heeft het een verschillende “leeftijd”: sommig water is 10 jaar oud als het naar boven komt, terwijl ander water maar 1 jaar oud is. Zoals je kan zien, ziet het er bijzonder blauw uit.



De PuPu Hydro Walkway is bijzonder interessante wandeling van anderhalf uur, niet ver van de Pupu Springs. Gedurende een halfuur loop je “op” een aquaduct, dat in 1901 oorspronkelijk was gebouwd voor goudwinning. 24 mannen deden er toen 8 maanden over om 3,7 km af te werken. Sindsdien is het aquaduct opnieuw in gebruik, deze keer om stroom op te wekken.


De PuPu Hydro Walkway is bijzonder interessante wandeling van anderhalf uur, niet ver van de Pupu Springs. Gedurende een halfuur loop je “op” een aquaduct, dat in 1901 oorspronkelijk was gebouwd voor goudwinning. 24 mannen deden er toen 8 maanden over om 3,7 km af te werken. Sindsdien is het aquaduct opnieuw in gebruik, deze keer om stroom op te wekken.








Het water komt uit deze rivier.


Het aquaduct bevind zich redelijk hoog op de heuvel, wat voor sublieme uitzichten zorgt. 



Een plannetje van de hele wandeling.


Het strand in Pohara, naast Takaka.




Het Grove Scenic Reserve is een soort park, vol kalksteen. Klinkt niet zo boeiend, maar de stenen zien er supercool uit, omdat ze vervormd zijn door water. Op sommige van de kalkstenen groeien er ook Nikau of Rata bomen, speciaal om te zien. 




Mooi uitzicht van tussen de kalkstenen.


Veel rotsen hier in de Golden Bay.


Wainui Bay is het andere eind van de Abel Tasman Coast Track. Gezien we zoveel van de wandeling hadden gedaan,wilden we het laatste stukje ook wel eens zien! Het is een grote baai, maar het voelt niet hetzelfde als de andere baaien in het park, omdat je hiet zo gemakkelijk geraakt met de auto, en de weg gewoon langs het wandelpad ligt. Desalniettemin is het een mooie baai! Met telefoonpalen in het water.


Zoals jullie ondertussen weten, ben ik een grote fan van hangbruggen en watervallen. De Wainui Falls maakten mij daarom heel erg blij: een fantastische hangbrug, waar maar 1 persoon op mag en een indrukwekkende waterval, die door de regen van de voorbije dagen nog indrukwekkender was.






Je kon niet te dicht gaan, of je werd helemaal natgespetterd.



Zo, dat was het eerste deel over de Golden Bay, volgende keer Cape Farewell, Farewell Spit en Wharariki Beach.

Bedankt en tot snel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten