Hallo beste mensen!

Ik heb juist gemerkt dat het alweer een week geleden is dat ik iets heb gepost op mijn blog, maar de tijd gaat zo snel! Sinds de vorige blogpost is er iets heel belangrijks gebeurd. Ik mocht namelijk vorige week zondag naar Sciué gaan (http://www.sciue.ca/) voor een sollicitatiegesprek. Ik daar dus vol enthousiasme naartoe om te gaan praten met de Italiaanse manager van de locatie in Yaletown (http://en.wikipedia.org/wiki/Yaletown). Vriendelijke vrouw (Simona) die zei dat mijn CV er goed uitzag en dat ik beter Engels kon dan haar (ze heeft een zwaar Italiaanse tongval) dus dat ik de volgende dat mocht terug gaan om eens te proberen.

Ik dus terug de maandag. Op de site (en op de zaak) staat er dat het een Italiaanse bakkerij/caffe is. Veel bakkerij is er echter niet aan. Het is een beetje vergelijkbaar met Starbucks, maar ze verkopen ook pizza (die ik moet snijden, in de oven steken en serveren), iedere dag een verschillende Italiaanse maaltijd/pasta, lasagne en dan wat patisserie. Ik moet ook de kassa bedienen, de tafels afruimen en een beetje afwassen. En als ik de sluiting moet doen, moet ik ook de zaak vegen en dweilen. Ik heb al 2 keer moeten afsluiten en ik ben er al in geslaagd om de volledige emmer water te laten omvallen, met als gevolg dat de zaak gedeeltelijk onder water stond. Ondanks dat alles ben ik aangenomen. We staan op de meest drukke momenten met 4 achter de bar, maar meestal zijn er 2 mensen aan het werk die al deze taken moeten uitvoeren. De andere moeten ook koffies klaarmaken, iets wat ik pas binnen een paar dagen/weken zal leren (alle koffie wordt met de handgemaakt, dus binnen een paar weken ben ik een echte barista die mooie hartjes in de caffe latte’s maakt).

De collega’s zijn ook heel tof (niet zo tof als in de Coqisserie,maar bon) en superinternationaal. Er werkt voorlopig geen enkele Canadees. Wat werkt daar wel: een Rus, een paar Italianen, 2 Duitsers (je komt ze toch overal tegen eh), een Pool, een Zuid-Koreaanse en nog een Aziatische vrouw (geen idee van waar, haar Engels is niet zo goed en ze noemt me steeds Charles). Hieronder een foto van hoe ik er op het werk uitzie (professioneel, nietwaar!). De manager zei dat ze geen problemen had met mijn neusring, maar dat de baas het misschien niet zou appreciëren, dus heb ik vandaag iets subtieler in mijn neus laten zetten.

Bon, deze week heb ik dus gewerkt en een beetje rondgelopen in Vancouver! 

Hallo iedereen!

Het is alweer een week geleden sinds ik mijn laatste blogbericht postte en ik kom toch graag mijn beloftes na! Vandaar dus een overzichtje van ons verblijf in Vancouver tot nu toe!

Toen we toekwamen met de trein was dit het eerste zicht dat we hadden op Vancouver!

Stijn zag er nog uit als een bosmens:

Zoals eerder vermeld waren er geen douches voor het plebs op de trein, dus hadden we ons al 4 dagen (!!!) niet gedoucht en was dat dus het eerste wat we hebben gedaan in de hostel. We hadden ons een beetje misrekend en waren een dag later toegekomen in Vancouver dan gedacht, dus moesten we ons haasten naar onze eerste afspraak van de dag! Een kelder die te huur was in Coquitlam, op zo’n 30 kilometer van Downtown Vancouver. Supermooi zicht in de straat en fantastisch appartement, maar toch net iets te ver naar onze zin.

Volgende afspraak was in Vancouver zelf, nog steeds niet superdicht bij Downtown (15 kilometer), maar toch het beste dat we hebben gezien. Hierna hebben we nog een aantal (soms triestige) appartement gezien, maar het 2^de was toch onze favoriet. We hebben meerdere bussen in de buurt (mooie buurt trouwens) en er is een supermarkt op zo’n 10 minuutjes wandelen. We zitten ook in een ‘kelder’, wat eigenlijk betekent dat je ons appartement niet kan zien vanvoor aan het huis, maar aan de andere kant zitten we op de hoogte van de tuin, dus echt kelderachtig voelt het niet aan. We hebben een supervriendelijke huisbazin, Christine, die heel onze keuken voorzien heeft van al het kookmateriaal dat we maar wilden (en dat ik met mijn fantastische kookkunsten waarschijnlij nooit zal gebruiken). Een paar sfeerbeelden! (een kunstwerk van mijn metekindje mocht natuurlijk niet ontbreken!)

Voorts zou ik jullie heel veel spannende verhalen willen vertellen, maar die zijn er jammergenoeg nog niet. Zoals jullie wel weten, hebben we in Montréal niet gewerkt en de spaarcentjes blijven ook niet eeuwig meegaan, dus moeten we nu echt  wel een job hebben. En willen we die ook wel, eerlijk gezegd. Een beetje productiviteit en menselijk contact kan nooit geen kwaad. Dus wat we de afgelopen week vooral hebben gedaan is op zoek gaan naar werk. Dat blijkt hier iets moeilijker te zijn dan in Montréal, waar in elke straat wel tientallen zaken waren die personeel zochten. Hier hebben we denk ik al welgeteld 3 zaken gezien waar uithangt dat ze personeel zoeken. We hebben dus vooral op het internet mails zitten rondsturen en solliciteren. Gezien we hier aan de westkust zitten, zijn de mensen hier volgens verschillende fora veel meer laid back en als ze je niet willen voor een job, laten ze je ook niets weten. Zo kwam het dus dat we beiden al een week niets  van respons kregen op al onze verstuurde mails. Vrij frustrerend. 

Tot vandaag! Ik heb een mailtje gekregen om te melden dat ik zaterdag op gesprek mag voor de Dollarama (eerlijk gezegd niet mijn droomjob, maar ik ben niet kieskeurig) en een telefoontje om te zeggen dat ik morgen op gesprek mag bij een Italiaanse bakkerij/tea-room. Duimen dus!

We hebben natuurlijk wel al heel veel rondgelopen, we zijn ook al 2 keer naar de Ikea geweest, 1 keer om Zweedse balletjes te eten en 1 keer naar een andere om wat accesoires te kopen voor onze kamers. Maar dus, Vancouver is werkelijk één van de mooiste steden die ik ooit al heb gezien, dus geef ik jullie enkele sfeerbeelden.

 

Stijn ziet er niet meer uit als een bosman:

Vancouver by night

Ik ben ook al een paar keer binnen geweest in boekenwinkels en één van de leukste afdelingen is de reissectie! Altijd leuk om eens te lezen over Belgie en nog leuker om te lezen over De Haan, zeker als er bekende plaatsen in worden besproken!

Voila, zo zijn jullie weer een beetje op de hoogte van onze avonturen aan de andere kant van de wereld! Volgende keer hopelijk goed nieuws over de job-gesprekken! En jullie hebben ook nog wat verhalen tegoed over Cuba!

Dankuwel voor het lezen en tot de volgende!

Hallo opnieuw iedereen!

Zoals beloofd heb ik wat minder tijd tussen mijn vorige en deze nieuwe blogpost gelaten. Dat zal ik hopelijk ook de volgende keren kunnen volhouden!

Zoals jullie allemaal (of de meesten onder jullie) wel weten, is mijn lief klein zusje 3 weken op bezoek gekomen. Ze is de dag na haar examens richting Canada vertrokken en dus was ze in Montréal van donderdag 20 december tot woensdag 9 januari. Ik wilde haar natuurlijk zoveel mogelijk laten zien, dus zijn we de vrijdag al direct voor 3 dagen naar Toronto vertrokken. Het weer was een beetje frisser dan mijn vorige bezoek aan de grootste stad van Canada, maar nog steeds beter dan in Montréal! We zijn omstreeks de middag aangekomen en hebben een beetje geshopt en rondgelopen in Downtown Toronto. Gezien het bijna Kerstmis was, was het een drukste van jewelste, maar een ervaren shopper als Louise heeft daar geen last van!

Op zaterdag zijn we naar de Niagara Falls gaan kijken. De Maid of the Mist vaarde jammergenoeg niet meer, maar het uitzicht blijft toch indrukwekkend. Dan weer een beetje rondgelopen in ‘Disneyland’ en besloten weer 1 attractie uit te kiezen. De attractie zelf was nogal stom, het was een soort 3D, bewegende cinema-ervaring, maar wat Louise heeft gevonden maakte alles goed! Naast haar stoeltje heeft ze een Samsung Galaxy gevonden, een smartphone, die in de winkel ongeveer 600$ kost. Louise natuurlijk superenthousiast en de dag was nog meer geslaagd!

Op zondag zijn we op de CN-Tower gegaan, de hoogste toren van Canada, zoals jullie wel nog weten. Er waren gelukkig niet al te veel wolken, dus het zicht reikte weer enorm ver. Ook nog eens gaan rondlopen in de St Lawrence Market, met allerlei marktkraampjes en voedselstandjes. Aan de overkant van de straat was de wekelijkse Sunday Antiques Market aan de gang en daar hebben we dan ook maar eventjes in rondgelopen. 

 ’s Avonds terug naar het besneeuwde Montréal!

Dan op kerstavond superlekker gegeten bij Valerie en Chris. De volgende avond hadden we een kerst-dinertje met de huisgenoten en was iedereen verantwoordelijk voor een onderdeel van het menu. Louise en mijn taak was het hoofdgerecht, risotto à la Louise, overheerlijk zoals altijd! Als voorgerecht hadden we toastjes met honing en geitenkaas van Tatiana, onze Duits-Russische huisgenoot en Max, de Russische kerel zorgde voor de wijn en de eggnog. Eggnog is hier superbig business in de kerstperiode. Voor de mensen die het niet kennen, blijkbaar noemt het eierpunch in het Nederlands en het smaakt veel beter dan het klinkt. Het bestaat blijkbaar uit ei, melk en cognac en is superzoet. Gezellige avond gehad met de vreemde huisgenoten, tegen alle verwachtingen in! 

De volgende dag is Louise een beetje gaan sleeen met Stijn, maar zijn we voornamelijk binnengebleven om de koude te ontwijken.

Op donderdag was het de bedoeling dat we naar New York zouden vertreken voor een week, maar gezien de extreme weersomstandigheden in Montréal (zelf voor Montréal was het zware sneeuwval) waren de bussen van woensdag en donderdag richting States afgelast. Op vrijdag dus extra vroeg naar het station vertrokken, maar we waren niet de enigen die er zo over dachten. Gelukkig waren er voldoende bussen, zodat iedereen kon vertrekken die dag en zaten we op 1 van de eerste bussen (er waren er een 20-tal). Beetje later dan gepland toegekomen in New York, maar dat deerde niet! We waren in New York! De metro richting ferry genomen en dan de ferry naar Staten Island genomen,omdat daar ons logement was. 

Ik heb een soort dagboek bijgehouden met alle dingen die we gedaan hebben in New York, maar daar ga ik jullie niet mee vervelen! Ik kan wel zeggen dat we heel veel gewandeld hebben, dat we veel geshopt hebben en dat we enorm veel gezien hebben! Zoals jullie wel weten waren we in New York met Nieuwjaar en het grote plan was om dat goed te gaan vieren op Times Square, met miljoenen andere mensen. We hadden gelezen dat we er vroeg bij moesten zijn als we een deftige plaats wilden hebben, dus waren we al rond 15u ter plekke. Dat bleek jammergenoeg niet vroeg genoeg te zijn, we stonden echt niet goed, we konden de muziek niet horen en de schermen niet zien. We zijn daar toch tot 20u blijven staan, maar toen werd de koude en de honger ons teveel en zijn we naar de dichtstbijzijnde McDonald’s gegaan om daar op te warmen. We hadden gehoopt achteraf terug in de buurt van Times Square te geraken, maar dat was natuurlijk ijdele hoop. Dan maar terug naar onze kamer gegaan. We hebben het aftellen op Times Square op een tv kunnen volgen in het station van de ferry, maar het beste moment was op de ferry zelf. We hebben het vuurwerk gezien boven de skyline van New York, vanop de ferry. Dat was fenomenaal en maakte heel de dag goed!

Na een fantastische week in New York, teruggekeerd naar Montreal, waar we een beetje de stad hebben getoond aan Louise. We zijn naar de Mont-Royal geweest, we zijn bij de beste Italiaan, Motta, gaan eten, we zijn ook eindelijk de Montréalse specialiteit, Smoked Meat, gaan eten bij Schwartz’s (een waar begrip in Montréal, maar niet ons ding) en wij zijn natuurlijk ook nog wat gaan shoppen! Louise heeft haar peperdure gevonden gsm kunnen laten fixen en voor we het wisten zat de vakantie er voor het kleine mormeltje op!

Bedankt voor het lezen en tot een volgende post over Cuba of Vancouver!